ХААР ТҮҺЭР

Поэтический перевод Василия Полятинского стихотворения на языке народа Саха «ХААР ТҮҺЭР» Ольги Софроновой - Суhум.



ХААР ТҮҺЭР



Чараастык санныбар тайана
Үөһэттэн түһэллэр көп түүлэр,
Кыһын кыыс чэпчэки илиитэ
Сырдыгы, ырааһы бэлэхтиир.

Олохпор кэлиэхтээх соргубун,
Дьоһуннаах, дьолуолаах үөрүүбүн,
Ырыабын-тойукпун, хоһооммун
Таайтарар бу дьикти турукпун.

Ытыспар түспүт кыырпаҕы,
Мин саҥа көрбүттүү үөрэбин,
Айылҕа бу ууһун, уранын
Хас биирдии оһуорун сөҕөбүн.

Бу сиргэ олорор дьоннордуу
Хас кыырпах туох эрэ дьиктилээх,
Туһунан угуйар ис күүстээх,
Туох эрэ биллибэт алыптаах.

Сып-сырдык умайар уот кыымнаах,
Сып-сылаас ытыска ууллардаах,
Санааҕа, сүрэххэ хаалардаах -
Айылҕа биир чулуу көстүүтэ.

Нуһараҥ бу куҥҥэ баҕардым -
Оҕоттон, доҕортон, дьүөгэттэн
Хаар ыраас истиҥ сыһыаны,
Ууллубут уйаҕас иэйиини.

Хас күнүм тус миэхэ күндүгүн,
Эйиигин сыаналыы үөрэнним,
Илиибин мин хаарга уунабын,
Оҕолуу истиҥник үөрэбин.



Ольга Софронова – Суhум,
Ньурба куорат, 09.03.21 г.



СНЕЖИНКИ



Тонким слоем на плечи легли,
с высоты опустившись снежинки,
руки лёгкие девы Зимы,
подарили живые искринки.

С ощущением счастья в судьбе,
я ликую восторженно, тихо,
воплотилась ли в песне, в себе,
угадайте в развитии стиха.

На ладошках сияние искр,
наблюдаю я с радостью детской,
колдовство и природы изыск,
удивляет узором искусным.

Миллиарды людей на земле,
и снежинок похожих не встретишь,
энергетика в нежном тепле,
и чарующе каждая светишь.

Растворяется в тёплых руках,
ослепительный свет искромётный,
нахождение мира в лучах,
и в сознании, в сердце, добротней.

Детворе, всем подругам, друзьям,
задушевные дни пожелаю,
благосклонность к любым бытиям,
сокровенные, чистые чувства.

Каждый миг я волшебный ценю,
каждый день дорогой мне и милый,
и по-детски улыбкой пленю,
протянувши ладошки к снежинкам.



Василий Полятинский
12:20 – 14:12 02.04.24
© Свидетельство о публикации №124040202734